नदीचे प्रारब्ध.....

भरून ओथंब येत्या 

घन सावळ्या मेघा

भरून घे ओंजळीत 

पडलेल्या तृष्ण भेगा

देवून जा सरीची

चिंब ओली धुन

फांदीवर चंद्र गोंदुनी

दे त्याला हिरवी खुण

वाहत्या नदीस भेटे

मातीचे ओघळ गाणे

भिजपावसी तृष्ण

झाडाची हिरवी पाने

झर सरीचा पाऊस 

मनास ओल फुटते

काळीज नदीचे अवखळ 

हर वळणावर तुटते

दाटून येता ढग

हवेस कसली व्यथा?

तो घेवून पुन्हा झडतो 

वाहून गेली कथा

मातीला कसला गंध

सर कोणती झरते?

वाहून सारे पाणी

ढगात व्यथा उरते

कंप दाटली फांदी

थेंबाचे घेईल उखाणे

ओघळेल मातीत तो

मग समर्पणी सुखाने

तो वाहील तो पाहील

तो न बोलेल शब्द

शोधेल सागराच्या अंतरी 

तो नदीचे प्रारब्ध....

(Pr@t@p)

"रचनापर्व "

www.prataprachana.blogspot.com 

25/6/2021