Tuesday, October 8, 2019

अत्तरगंधी चंद्रकोर......



सांजनभिच्या शुक्रता-या
चमकत रहा नभी
साठवून घेईल नयनी
दारात रात ऊभी

ही अत्तरगंधी चंद्रकोर
झिरमीर झिरमीर वारा
चिंब सुगंधी झाल्या
नदीत वाहत्या धारा

गवत हिरवे डोले
प्रकाश चंदेरी पाहता
ही झुळुक का धुंदावे
तुझा गंध वाहता

पुलकीत होतो माळ
का सरसर फुटून येते
कृष्णाच्या आभासात
तुझी राधा दाटून येते

धुके पसरल्या राती
हा चांद धुसर होतो
उधाणल्या चंद्रप्रकाशी
स्वतःचा विसर होतो

हे रानभारले चांदणे
असे खुलुन येते
तुझ्या निव्वळ आभासात
मन भुलुन जाते

रान जागल्या होवून
देतो आठवणींचे हाकारे
रात्रीच्या अंधारात घुमती
चकोराचे पुकारे

मनाच्या बासरीला
मग सुचते तुझे संगीत
स्फटिकाच्या चांदण्याखाली
सावळी रात्र होते रंगीत...
(प्रताप)
"रचनापर्व "
8/10/2019
हिवाळ्याच्या चाहुलीचे शब्दबन...

Wednesday, October 2, 2019

गांधी मरत नाही:मारला जातो

गांधी मरत नसतो
तरीही तो मारला जातो
ईथे 'बुध्द'ही सोयीने
पोखरणात पुरला जातो

'बुध्द' मान्य नसणारे 'किडे'
पहा त्यांचे विषारी फुत्कार
आईन्स्टाईनलाही भारलेस
असा तु भारक चमत्कार

तुला पुसणारे अशांती हातच
करत असतात तुला अजुन रंगीत
यांच्या आरोळ्या, घोषणा, समर गीते
या सा-यावर वरचढ तुझे मानवता संगीत

तुझा द्वेषच त्यांच्यात खोलवर
तुला ठसवत असतो
तुला नाकारणारा हर एक
नेमका कोणाला फसवत असतो?

बुद्धाप्रमाणे तुझ्यावरही
इथे रोज होते चढाई
महत्व प्राप्तीसाठी करावीच लागते
त्यांना तुला मारण्याची लढाई

तरी तु उद्ध्वस्त होत नाहीस
तु बुडुन जात नाहीस
मानवता खुडणा-या हाताने
तु खुडुन जात नाहीस

तु बहरत जातोस आमचे हंगाम
तु महावीर ,महामुनीचे झाड ऊगवतोस
तुला पायदळी घेवून ऊंच होणा-याचे
खोटे महात्म्य ही तगवतोस

तु मोडत नाहीस तुटतही नाहीस
तु होतही नाहीस नामशेष
मानवतेच्या कणाकणातुन
दिसतात तुझे अवशेष

तु अमिट तुझ्या आत्मबलाने
आमच्या साठी मरून गेलास
गरजेप्रमाणे धावून येतोस
गरज संपता सरून गेलास

तु कोणाचा तरी अनुनय केलास
कोणी बुध्दाचाही करतो
कदाचित याच कारणाने ते आणी तु
ईथे द्वेषपात्र ठरतो

विषपेरत्या हातांना
नकोच असते तुझी सावली
तुला टक्कर देण्यासाठी ते शोधतात
एक नित्य नवी बाहुली

तु तथागताप्रमाणेच नेमका
अनुयायात नाहीस दिसत
लाठी धरला तुझा हात असतो
कुठेतरी दिनांचे अश्रू पुसत

तु आमच्या मिठ, कपडे, शेती
आणी देशासाठीही लढलास
तुझ्या मिठाला न जागणा-यावरही
तु कधीच नाही चिडलास

स्वातंत्र्य आले त्यावेळीही
तु आग विझवत बसलास
"हे!राम" म्हणताना ही
तु खुन्यावर हसलास

तुझ्या नावाने अनेकांचे
धंदे चालतात काहींचे चालत नाहीत
नफेखोरीच्या हव्यासाने
कोणी बोलतात कोणी बोलत नाहीत

तुझ्या नावाने, आणी नावावर
अनेक पिढ्या जगत आहेत
तुझा चष्मा घेवून ऊधार
आमच्या छात्या फुगत आहेत

तुला आजही आम्ही सोयीने आणतो
सोयीनेच करत असतो तुझा खुन
तु आपला गात रहा नेमाने
मानवमुक्तीची धुन, मानवतेची धुन


ता.क.

(त्यांनी लिहून घ्यावे आत्म्यावर
'महात्मा' मरत नसतो
काजव्याच्या टिमटिमीने
सुर्य झुरत नसतो!)


आदरणीय बापुस त्यांच्या शतकोत्तर सुवर्ण महोत्सवी जयंती निमित्त 'सविनयी' व 'सत्याग्रही' भावांजली!
(प्रताप)
"रचनापर्व"
2ऑक्टोबर 2019
(प्रहर: गांधीभक्तीची सकाळ )

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...