चंद्रफुलाच्या छायेमधला
एक उसासा घेऊन आलो
चांदचकोरी कथा बिलोरी
हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो
किती कवडसे वितळून झाले
तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा
किती विणवतो प्राक्तनाला
सांधून देण्या व्याकुळ भेगा
ही तिरीप काळीज हसरी
झाडाचे शिवार हलते
एकल चंद्रउजेडी आता
मनात काही सलते
कशास रहावे अबोल
जशी अमेची रात
दे ना पेरून हृदयी
चंद्रचकाकी बात
कृष्णकुळाच्या हाका दाटता
पाय नसावा मागे
वेणूचा दोष कसला
राधेस .....बोल लागे
("やaraτa ₱)
www.prataprachana.blogspot.com
.jpg)
No comments:
Post a Comment