रेशमी उखाणे

देठ नको ना तोडू!

संपतील उगवत्या वेदना

दिठीस बिलगुन घे तू

झाडाच्या संवेदना!

झड भले ही येवो

तु राखून ठेव चैत्र 

मी निभवून नेईन एकला

शिशिर झडीचे मैत्र

चल उगवून येवू दोघे

दगडाची भेग सांधू

अंधार वेलीवरती 

चांदण्याचे फूल बांधू

येवू दे स्फटिक गंध

रात उजेडा नेऊ

मी रम्य पहाटवेळी

तुझी भूपाळी होऊ?

साजि-या तुझ्या वाणीने

तु गाऊन घे ना गाणे

मी लिहून घेईन ईकडे

रेशमी तुझे उखाणे...... 

                          ("やraτa ₱)                           

www.prataprachana.blogspot.com

१२ .१.२०२४