Saturday, November 30, 2019

स्वप्नांशी नित्य....


स्वप्नांशी नित्य...

माझ्या भासात ,माझ्या संभ्रमात
आठवणींचा साचे पाणवठा
तुझ्या गही-या डोळ्यात उमटे
माझ्या थकल्या हाकेचा शिणवटा

मी पेरले गाईचे हंबरडे
मी धुन हवेची चितारली
गोकुळातील बासरीधुन
कवितेत माझ्या उतरली

मी सांज धुक्याचे मृगजळ
आकाशावर सांडताना
हाताशी धरले इंद्रधनू मी
तमोरंग मांडताना

मी चेतवल्या चांदण्या
चंद्रमाळ ती पेटली
झिळमिळती रेशीमगाठ
अलवार अलगद सुटली

फुलांचे गंध झिरपती
हा बहरही शित झरतो
मावळे चंद्रकोर नभी
मनात चांदवा उरतो

गारवा शिलगतो अलगद
हवा जणू स्तब्ध होते
मनीचे गीत माझे तुझ्या
असण्यावर लुब्ध होते.

मी रातमग्न पहाटे
उघडावी चांदण्याची पेटी
रातीच्या कुशित व्हाव्यात
तुझ्या स्वप्नांशी नित्य भेटी
(प्रताप)
"रचनापर्व "
दिनांक 30/11/2019
prataprachana.blogspot.com












Monday, November 11, 2019

पसाभर चांदणे


पसाभर चांदणे

ओंजळीतुन ओघळणारा चांदवा
आभाळी माळताना
रातीच्या काळ्या कवडशाला
प्रकाशाने जाळताना

धुक्याच्या सांजवाती
मनात भिजवताना
समईचे तेवणारे लावण्य
नजरेत रूजवताना

मी माळावा निशीगंध
तुझ्या गंधाचे बहर पेरावे
फुलांचे आत्मेही मग
फांदीवर झुरावे

मी चकोराला ओढ द्यावी
मी द्यावी नदीला भरती !
हृदयी ऊचंबळणारा सागर
मी शिंपावा तुजवरती

मी चांदणे रंगवावे
मी चंद्रप्रकाशास सजवावे
तुझ्या ओल्या हाकेत
सारे आभाळ भिजवावे

मी माळ व्हावा अनंत
मी अनंतातुन तुजवर सांडावे
पसाभर चांदणे घेवून
तुझ्या अंगणी मांडावे....

मी हवेला तुझी
दाखवावी पायवाट
मातीवर उमटावा तुझा
पाऊलपैंजणी थाट

मी गवताच्या अंगावर
रानफुले पसरावे
दिवेलागणी वेळी
मी गावकुस विसरावे

मी शांत एकले व्हावे
मी उधाण पेरून द्यावे
खुल्या आभाळाखाली
मनी चांदणे भरून घ्यावे.
(प्रताप)
"रचनापर्व"
दिनांक- 11/11/2019
prataprachana.blogspot.com

Saturday, November 9, 2019

मनीचा समुद्र नदीकडे वाहतो...



मनीचा समुद्र नदीकडे वाहतो....

सांजधुक्यात ओलावलेला चांद
सांजेने स्पर्श केला
सोनतमाच्या किरणासवे
चंद्र धुक्यातून आला

मी टिपुन घेतला चांदवा
सांज सोनेरी झाली
मी शोधत राही माळरानी
तुझ्या धुक्याची खोली

झिरमीर झाल्या सायंकाळी
हि हुरहुरीची हवा
भारून उडतो आभाळी
क्लांत पाखरांचा थवा

लालीमेचे धुसर पट्टे
आकाशी कोण रेखले
प्राजक्ताचे कोसळले फुल
गंध पेरते एकले

दिवेलागणीचा प्रकाश धुकेरी
संध्या हळुवार दाट होते
आठवणींच्या ओहोळाची
मग रौद्र लाट होते

चंद्र ऊभारतो मग
तुझ्या कांतीचा मनोरा
भांबावल्या मनास माझ्या
न लाभतो किनारा

मी चांदण्यात न्हातो
मी चंद्रात तुला पाहतो
माझ्या मनीचा समुद्र सारा
तुझ्या नदीकडे वाहतो
(प्रताप)
"रचनापर्व"
दिनांक...कधिही, कोणत्याही दिवशी...
( 9/11/2019)
prataprachana.blogspot.com

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...