धागा धागा जुळे
कसा तो न कळे...
जसे अज्ञाताचे चांदणे
जपते अवकाश निळे
चालत चालत येते
बहराची निर्मळ वाणी
निपचितल्या शब्दामधूनी
प्रेमाची चाहूल गाणी
प्रेम आपूले पुर्वज
कसले आपले नाते?
मिलनाचे संकेत हळवे
शब्दात दडले होते
वेच कळीचे शब्द
दे प्रतिभेचे दान
होऊ दे कवितेला
व्याकुळ! बेभान!
("やraτa ₱)
www.prataprachana.blogspot.com
१०. १२.२०२३

No comments:
Post a Comment