Monday, December 4, 2023

विहरणारे...



गर्द धुके ना सरते
सुर्य कुठे हा दडतो?
खोल मुळातून वृक्षाचा
जिव पहा अवघडतो

घनघोर एकांताला
फुटे ना कुठली भाषा
मी अवकाशाला लावतो
माझी ललाट रेषा

कसली किनार चंदेरी
या भाळास ये चकाकी
माझ्या काळोखाला 
मग स्वप्नांची लकाकी

कोण मोडते स्वप्न 
सलग शहारणारे?
मी दुरुन न्ह्याळतो पाखरे
तुझ्या अवकाशी विहरणारे....
                 
               
                       ("やraτa ₱)                           
www.prataprachana.blogspot.com
 ५. १२.२०२३ 



No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...