Friday, December 6, 2019

तु आभाळ दिलेस........



तु आभाळ दिलेस...
झेपावण्यासाठी पंख दिलेस
मानवतेचा निनाद करण्यासाठी
हाती आत्मभानाचे शंख दिलेस

तु दिशा दिलीस
तु मती दिलीस
खचल्या आयुष्याला
तु गती दिलीस

तु दान दिलेस जगण्याचे
तु आमच्यासाठी पाणी पेटवलेस
नष्ट करण्या गुलामी तु
मानवमुक्तीचे हाकारे उठवलेस

तु एक हाताने संघर्ष
दुस-याने बुध्द दिलास
"मुकनायकास" सा-या
तु "प्रबुध्द "केलास

तु झिजलास चंदन होवून
माझ्या पिढ्यांना सुगंध
तुझ्या महापरिनिर्वाणाने रे
माझा सुर्य झाला मंद

तु पुसला जात नाहीस
माझ्या धमन्या तुला वाहती
तुझ्या सावलीत रे अनंत पिढ्या
लख्ख प्रकाशकिरण पाहती

तु माई रे वंचिताची
तु शोषितांचा रे पिता
मोकळे केलेस रे श्वास
तु आयुष्याचा दाता

तु काळाचा कालातीत ठसा
तु मानवतेचे गोंदण
आमच्या सुखासिन आयुष्याचे
तु संजीवक कोंदण

तु मानवतेचा सागर
तु ज्ञानाचा अथांग
वाहून रे सा-या पिढ्या
न फिटे तुझे पांग...

तुझ्या महापरिनिर्वाण दिनी मानवमुक्तीचे स्फुल्लिंग चेतो....
तुला भावपुर्ण वंदन..
(प्रताप)
"रचनापर्व"
6/12/2019























No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...