धुक्याचा आलाप.....

धुक्याचा आलाप. ....

सांजेची गोठणवेळ
धुके अपार दाटलेले
संधिप्रकाशाचे कवडसे
असे ढगात नटलेले

झाडे चिंब गारठलेली
थेंब अबोल मुके
पाण्याच्या तळातही
थंड पहुडले धुके

निपचित पडला गाव
गारवा एकटा वाहतो
दुर जात्या पायवाटेला
ढग निरखुन पाहतो

झाडाच्या फांदिवरही
धुक्याचा कंदिल टांगलेला
बहरल्या सायंकाळी
सांजप्रकाश पांगलेला

गार हिरवा फुलोरा
थंडीची शिरशिर झुलते
माझ्या मनीची कविता
तुझ्या मनात फुलते

तु धुक्यातून असा
आभास पेरलेला
धुक्याचा एक कोपरा
मी पाहिला झुरलेला

हे धुके विरेल
तुझे होईल घनदाट
आजही हरवेल का
मग रोजची पायवाट?

रस्ता गात राहील
तुझ्या धुक्याचा आलाप
सांज विरघळत्या वेळी
मनी दाटून येईल मिलाफ....
(प्रताप)
1जानेवारी 2020
"रचनापर्व"
prataprachana.blogspot.com