माई....

माई....
तुझ्या पदराने तु
किती पोरके झाकले
तुझ्या बाराखडीत माई
आम्ही आयुष्य शिकले

तुझ्या वटवृक्षावर आता
फुलती स्त्रिमुक्तीचे पाने
तु झेलल्या शेणीतुन
उगवले आजचे सुखी जिणे

तुझे चंदनधुपाचे झिजणे
'ज्योती' प्रकाशीत झाला
वांझोट्या स्त्रीवादास
पान्हा शिक्षणाचा आला

तु ज्योतीबाची ज्योती
तु सुर्य अंधार सारणारा
शरमतो तो हातही आता
तुला दगड मारणारा

तु ऊभी होतीस दरवेळी
ज्योतीबाची बनून सावली
विधवांच्या पोरासवे तु झालीस
सा-या माऊल्यांची माऊली

हौद खुला होताना तु
मनही केलेस खुले
काटे सारे पदरात घेवून
तु दिलेस आम्हा 'फुले'

तु मिणमिणती पणती
आमचा अंधार जाळणारी
आमच्या आयांना शिकवून
आमचे जगणे पाळणारी
(प्रताप)
"रचनापर्व"
माई सावित्रीच्या जयंतीच्या हार्दिक शुभेच्छा