प्राचीन कविता.......

आत्म्याला कोरून
उभारावा एखादा स्तंभ
आणी करावा मग
एका कवितेचा प्रारंभ!!

मनाचे गाभारे खोदावेत
एक ताम्रपट लिहावा
माझ्या अनवाणी हृदयाचा
मग शिलालेख व्हावा

त्यातील लिपीला तु वाचावे
तुला प्राचीन साद यावी
अनंत जन्माच्या बेफिकरीची
तुला पुसट याद यावी

तु धिक्कारल्या शब्दांचे
मी लिहावे महाकाव्य
मी प्राचीन बासरीतुन
व्हावे गीत श्राव्य !

शब्दांच्या कत्तलीचे
सोहळे अनेक झाले
माझ्या कवितेचे इरादे
आता नेक झाले

मी तुला संदर्भात ही न घेता
कविता लिहावी खास
भोगावा तु मग माझ्या
पुरातन शब्दांचा त्रास

तु सापड मग एखाद्या शब्दात
बनून पुरातन मूर्ती
माझ्या कवितेची वाढेल मग
कालातीत किर्ती!!
(प्रताप)
"रचनापर्व"
30/1/2020
prataprachana.blogspot.com