Thursday, January 2, 2020

अज्ञात प्रस्थान...



अज्ञात प्रस्थान.....


माझ्या समर्पणाची ओंजळ
तुझ्या मुठी भरल्या
वाहून गेली फुले
खुणा गंधाच्या उरल्या

मी पसरल्या बाहुचे
हे खुले मोकळे रान
कोणाच्या मधुगंधाने
या दिशा जाहल्या बेभान

माझ्या झोपेचे दान
तुझ्या पापण्याला
चांदण्याचा गहन आडोसा
रातीस लपण्याला

ही धुक्याची चादर
ढगाने ओढलेली
शहा-यांची रांगोळी
रोमांचावर काढलेली

हे शब्दांचे कवडसे
ही भावनांची किरणे
या रातींनी असे
अंधारात फिरणे

या रातींना येतो चांदणबहर
फुलांना येई गंध भरते
ही हवा मंदमंद कुंद
तुझ्या परिघात फिरते

हे आठवणींचे काफिले
हे बेमोसमी मरूस्थान
तुझ्या अज्ञात दिशेला
नित्य होणारे प्रस्थान

पाखरांच्या पंखाना
ही चंदेरी लकाकी
तुझ्या चांदण्याने येते
या रातीस चकाकी

रात ओसंडुन वाहताना
ही शब्दांची पेरणी
कवीतेस का लागावी
प्रतिकांची झुरणी?
(प्रताप)
"रचनापर्व"
दिनांक 2/1/2020
prataprachana.blogspot.com













No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...