साचल्या अंधारघडीत
तरंगणारे दिवे
अंधारही जळे सन्यस्त
मुक वाती सवे
धुकेरी,चंदेरी
कधी भिन्न काळा
चुकवे अंधार असा
दिव्याचा ठोकताळा
मनातला ओला अंधार
नजरेचे दिवे जळताना
मी वळत जाव्या वाती
चटके कळताना
कधी तु अंधार गर्द
कधी मी व्हावे दिवा
मागत राहू असाच
स्वर्ण प्रकाशाचा दुवा....
तुझा अंधारक्षण उजळे
माझ्या प्रकाशराती
तु अगणीत पेटवलेल्या
जळणा-या मुक वाती....
(Pr@t@p)
"रचनापर्व "
www.prataprachana.blogspot.com
(१५ सप्टेंबर २०२१)
.jpg)
No comments:
Post a Comment