माझ्या आत आहे
एक विसावोत्सुक थवा
आणी तु अजुन
मुळ ही धरले नाही..!
साठवतो आहे जमिनीत
मी आत्म्याचे मगदूर माझ्या
आणी तुझ्या बिजास
अंकुरही फुटत नाही..
मी लयीत जपत आहे
दुर खाडीवर वाहती गीते
तुझ्या वाणीस साधा
शब्दही सुचत नाही...
मी निघतो आहे माघारा
या खिन्न अंधार वेळी
तुझ्या दिव्याचे काळीज
मजला वाट ही दावत नाही....
उगाच का मी थबकतो
न दिल्या हाकेच्या साठी?
माझ्या पाठो पाठी
तुझा आभासही दिसत नाही...
やraτa प"
www.prataprachana.blogspot.com
१४.६.२०२३

No comments:
Post a Comment