झाडाच्या सावलीला
फुल कधी का लागे?
ती चालत निघून जाते
मंद प्रकाशा मागे
झाड दुःखी विरते
अंधारदिव्याच्या तळी
तेवत नयनी स्वप्न
बहराचे मृगजळी
तु का उजवते फांदी
अशा दाटल्या राती?
फुल उसासून चुंबते
दवात भिजली माती
दुःख तयाचे नित्य
मातीवर व्याकुळ पडते
अशा फुलसड्यावर
प्रित तुझी मग जडते
अशा फुलझडीची
तुझ्या देव्हारी रास
नित्य रामप्रहरी तेथे
दरवळते माझी आस.....
("やraτa ₱)
www.prataprachana.blogspot.com
२९. ११.२०२३