तुझ्या अंतरी काही
ओंजळीतले आचमन
होते दिर्घ प्रवाही
बनतो त्याचा सागर
तु शिंपल्यात त्याला जपते
या काळजातले मोतीबन
त्या काळजात लपते
या लपाछपीचा
हिशोब लागत नाही
या वाहिल्या अर्ध्याचे
मी पण मागत नाही......
("やraτa ₱)
www.prataprachana.blogspot.com
एकांताची निरव पोकळी , मनाची सृजन घालमेल...निर्मिती आसक्त मी ...आणी हृदयात भावनांचे बहर....अभिव्यक्त होण्याच्या तळमळीचे हे पर्व.... माझ्या भावअस्तित्वाचा हा दर्पण.... आणी ढवळून निघणारी आपली...प्रतिबिंबे....
चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा कि...
No comments:
Post a Comment