...सन्मती दे भगवान!

.....सन्मती दे भगवान !

काल सांयप्रार्थने पश्चात
गांधीना हळुवार विचारले
बापू ! राम कसे आहेत?
उजव्या हातात
कृश छातीत लागलेल्या तिन गोळ्यांची
रिकामी काडतुसं घोळवत..
नौखालीतल्या दंगाशमनाच्या प्रार्थनेची
पवित्रता मनात चाळवत...
बापू नि:शब्द राहिले.....!

सत्याग्रही बाण्याने
धिर धरून पुन्हा विचारले..
सविनय मनाने
बापूंना हक्काने पुकारले...

'राम ! यथास्वरूपी थोर आहे
पण नव्याने प्रकटलेल्या भक्तांचा
खरा येथे घोर आहे'
बापूचा मृद स्वर...!
पंचा सावरत गांधी बोलले
काडतुसांचे वजन पुन्हा तोलले...
'हिजाब,खानपान,..खतरे मे।
आणी लव्ह जिहादचे थेर
कोणास नसे रे चिंता
उघड्यावर शबरी बोर...
..रामाचा बाणा विसरून
निव्वळ बाण रोखते हात
नवभक्ताची वाढलेली ही
आंधळी एक जमात...!'
हळुवार उठत,पंचा सावरत
गांधी म्हणाले 'निघायला हवे!'
माझ्या हत्येच्या सरावासाठी
पोस्टर पोहचवायचेत नवे!

मी म्हणालो 'बापू!'
कशाने येईल हो?
या आंधळ्याना भान?
पाठमोरे गांधी गात निघाले....
'रघूपती राघव राजाराम
सबको सन्मती दे भगवान...!!!'
(प्रताप)
१०/२/२०२२
#गांधी वचन