त्या शुष्क झाडाखाली
पानांचा आत्मा झुरतो
जिव तयांचा हिरवा
फांद्या मधूनी फिरतो
हे सुकले फुल पिवळे
जणू सोनेरी सडा
खोडाच्या सालीला
शिशिराचा काळीजतडा
ही हवा कुण्या दिशेला
वसंत फुलवण्या गेली?
वाळल्या पानातुन वाहे
जखम गंधीत ओली
शिल्प वितळती थंडी
फांद्यास तुझा वारा
झाडांच्या मनात चमके
एक निढळ ध्रूवतारा
मंद सुरांचा साज
वसंत दाटून येतो
मी फुले वसंतरंगी
झाडांना वाटून येतो
वसंत माझा सृजनक
झाडांस तुझ्या दान
मी उचलून पुढे निघतो
एक वाळके ..पान....
▪ (Pr@t@p)▪
"रचनापर्व "
www.prataprachana.blogspot.com
(१२ फेब्रुवारी २०२२)
No comments:
Post a Comment