हर वसंतावेळी.....

आता बहर येईल हिरवा
तुडवत झडली पाने
ओक्याबोक्या झाडावर
पक्षीही गाईल गाणे

फांद्या पाहतील खिन्न
निष्पाप पानांचे सडे
दुर जात्या रस्त्यांना
पडतील रूक्ष तडे

झुळुक घेते कुशीला
शुष्कपर्णात हुंदका दाटे
माझ्या हिरव्या फांदीवर
बहराचे ओझे वाटे

फुलले होते हे ही
गेल्या बहरा वेळी
कसली ही शोकगीते
कोकीळ गाते काळी

मातीत रुतली पाने
बहर उद्याचा देती
आसुस वसंतासाठी
झडणे यांच्या माथी

अनंत जन्माचे हे
मरून फिरून येणे
कोणाच्या वसंतासाठी
कोण जिवन देणे

रस्त्यात पडल्या पानांची
का आपुलकी वाटे?
गतवेळचा तुझा बहर
मनात खोलवर दाटे

तुझ्या बहरासाठी सजले
माझ्या पानांचे सडे
हर वसंतावेळी मी
शिकतो समर्पणाचे धडे
(प्रताप)
10/2/2020
"रचनापर्व "
prataprachana.blogspot.com