भिरभिरते आहे हवेवर
स्वप्न बावरे एकले
अभ्राखाली त्याच्या
त्याने चांदणे व्यापले
कोण दिशेला वाहे
ही हवा बावरी मंद
का मोहरुन येतो नभी
पर्णगळीचा गंध
ओंजळीत कसे झेलू
स्वप्नांचे काहूर बिज
का हवेत विरुन जाते
पापण्याआडची निज
आतल्या निर्झराची
अखंड वाहे धारा
किती जतावा प्रवाह
मनात हिंदोळणारा
देवळाच्या शिखरावरती
खुण कोणती राहिली
तुझ्या दिशेच्या स्वप्नास
माझी निज मी वाहिली.....
"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१५.२.२०२३

No comments:
Post a Comment