बुधले अत्तराचे ,हवेत कशास मजला
गंध तुझा कस्तुरी,अंतरात असताना
सजदे इश्वराचे, नकोत मला ते काही
बंद पापण्याआड, तु लख्ख दिसताना
मी हात कशास उंचावू,मागण्या काही
सारे हव्यास माझे,तुच तु असताना
पाहु कशास शामल,आभाळ तमाचे
ओंजळीत माझ्या,तुझे चांदणे हसताना
दडशील किती, स्वतःआड उगाच तु
ठाव तुझ्या मनाचा,लागलेला असताना...
"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
८.२.२०२३

No comments:
Post a Comment