चांदणरंगी सायंकाळी
मिलनघडीच्या कातरवेळी-2वेळ अशी ही सरताना
चंद्र पाहिला झुरताना
मी..
चंद्र पाहिला झुरताना
शब्द मुक्याने बोलत होते
बंध मनाचे खुलत होते_2
खुलणारे मन थांबले
संध्याकाल हा सरताना
चंद्र पाहिला झुरताना
मी..
चंद्र पाहिला झुरताना
हा मंद मंद चांदवा
खुल्या आकाशी जळताना
झाले नकळत सारे सारे
सारे मनास कळताना _2
भाव अनावर ओथंबलेले
डोळे हे भरताना
चंद्र पाहिला झुरताना
मी..
चंद्र पाहिला झुरताना
मुक्यामुक्याने झाले बोलून
बंद नयनी सारे झेलून _2
दाटून येते बावर संध्या
तुझी आठवण करताना
चंद्र पाहिला झुरताना
मी..
चंद्र पाहिला झुरताना
रात पावले अलगद अलगद
सांज निळी ही मरुन जाते_2
क्षणभर मिळते उब तुझी
विलग तुलाही करुन जाते
मला पाहते तुझी नजर
तुझ्यामुळेच मरताना
चंद्र पाहिला झुरताना
मी..
चंद्र पाहिला झुरताना
निघून गेलीस रोज सारखे
शिल्लक माझे प्रेम राहिले_2
सोडलेस या वळणावर तु
जसे राऊळी फुल वाहिले
ओघळणारा थेंब हातावर
निसटून जातो धरताना
चंद्र पाहिला झुरताना
मी..
चंद्र पाहिला झुरताना
चांदणरंगी सायंकाळी
मिलनघडीच्या कातरवेळी-2
वेळ अशी ही सरताना
चंद्र पाहिला झुरताना
मी..
चंद्र पाहिला झुरताना
°°°°प्रताप•••••
९६ वे अखिल भारतीय मराठी साहित्य संमेलन वर्धा -2023 येथे दिनांक ४/२/२०२३ रोजी निमंत्रित कविता.
No comments:
Post a Comment