सजनकांती वेळी
असता सारे बंद
अंतरात माझ्या का
तु दाटावे बेबंद?
अव्यक्त गीते अगणित
माझे विरुन जाती
मुसाफिराची कवने हळवी
मुक झरुन जाती
दिशेस अज्ञाताच्या तो
उभारे तमाची लेणी
फुटते अव्यक्ताला मग
आदिम व्याकुळ वाणी
कंप त्या हाकांचे
शब्दात हो पेरणी
पडल्या मोरपीसाला
बिलगे का मोरणी?
वाहती मंद हवा
होई का जडभारी?
अद्वैताचे आलाप का
आळवते एकतारी....?
"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१०.२.२०२३

No comments:
Post a Comment