बहु जाहले,खाक झाले
तुम्हासम नसे न कोणी
झुकल्या माना उन्नत होती
गाथा ही अभिमानी...
सिंह गरजता,रयत निर्भय
सह्याद्रीस मानाचे धडे
स्पंदने माझ्या हृदयातली
होती सनई चौघडे...
"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
१९.२.२०२३
एकांताची निरव पोकळी , मनाची सृजन घालमेल...निर्मिती आसक्त मी ...आणी हृदयात भावनांचे बहर....अभिव्यक्त होण्याच्या तळमळीचे हे पर्व.... माझ्या भावअस्तित्वाचा हा दर्पण.... आणी ढवळून निघणारी आपली...प्रतिबिंबे....
चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा कि...
No comments:
Post a Comment