...तारा....!!!!

"तुटणा-या ता-यास " पाहून
अनंत ईच्छा जागतात
"तो तुटला कोणापासून?"
विसरून मागणे मागतात...

भरल्या पुनव आभाळी
तो तुटतो, भरकटतो ,एकला शांत
का नाही जाणवत कोणास
त्याच्या समर्पणाचा आकांत..??

तो निखळून जातो स्वतः
पुनव खुलण्यासाठी
सैल होतात अनाहूत
बांधल्या मर्मगाठी

मी रूदन त्याचे शोषून
त्याला शब्दात पेरून घेतो
राखेतून त्याच्या बहूधा
माझ्या शब्दांचा जन्म होतो

चांदणे विझून जाताना पहाटे
सुर्य जागवत असतो
काल तुटला तारा" तो"
जणू नव्याने ऊगवत असतो...!!

तो बांधतो पदरी पुन्हा
एक सुर्यमुखीचे फुल
रातसांजवा येवून
त्याला देवून जातो भुल.

तो तुटतो, तो जुडतो
पुर्ण करतो प्रत्येकाची ईच्छा
तो उगवत राहो नित्य
माझ्या शब्दांची सदिच्छा!!!

(प्रताप)
"रचनापर्व"
22/3/2019