Saturday, March 9, 2019

सांजवातीचा दिवा......

सुर्य झोपण्या वेळी
आकाश होई जागे
रातीच्या स्पर्शाचे
चंद्र चांदणे धागे

आभाळ पेटताना
रवी क्लांत शांत होतो
घरट्याच्या ओढीने
जिव आकांत होतो

हुरहुर पेरण्या सारी
सांज अलगद येते
रातीचे हळवे मन
हळूच भरून जाते

स्वर्णप्रकाशी वेळी
झाड काजळी होते
एक चांदणी ऊगवून
त्याला प्रकाशुन जाते...

मी सांजवातीचा दिवा
अलगद पेटवून देतो
अवकाशातील सारे चांदणे
सुबक नटवून जातो...

(प्रताप)
10/3/2019
( search me on
Prataprachana.blogspot.com)
Rachana parv 

No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...