पुनवेचे मन....
.....
...
..
.




सांजझावळ्या फांद्या
चंद्रस्पर्शी पाने
रातव्याच्या गर्भात
चकोराचे गाणे..


पान झडल्या शब्दांचे ऋतू
तुझी पालवी मोहरे
ढगांच्या आरशात तुझ्या
पुनवेचे चेहरे..

मी प्रकाशधुंद चंद्र
लपेटून चाले
काळ्या रातीचे अंग
सोनपिवळे झाले.

तुझा गंध त्याला
रात बावरी होते...
पुनवेचे मन असे
विरह काहूरी होते.

मी चंद्र कुशीला घेतो
रान ऊधाणुन जाते
ओघळणारे फुल मुके
मुक्यामुक्याने गाते...

(प्रताप)
1/3/19