घसरून जाते फुल.....

'चांद थबकती 'घडी
हळवा हळवा माळ
झडत्या पानांच्या पायी
समर्पणाचे चाळ

'हवेस 'लागते कोठून
तुझ्या तनुगंधाची हुल
फांदीच्या घट्ट मिठीतून
घसरून जाते फुल

पाणगळीची घटिका
पाचोळा हवेत ऊडतो
तुळशीच्या मंजिरीत
श्वास बावरा अडतो

प्रेमदग्ध काव्यकुळ माझे
शब्दांना न  दुभंग
गाभा-याच्या गर्त खोलवर
भरून वाहे अभंग

माझ्या शब्दझडीचा बहर
तुझ्या अंतरी खुलतो
आभाळाच्या कुशीत अलगद
चांदण बहर फुलतो

मी लिहितो महाकाव्य
मी गाथा नित्य रचतो
व्याकुळतेचा पट अनावर
मनात तुझ्या साचतो....

(प्रताप)
"रचनापर्व"
24/3/2019