समाधिस्थ ढग

समाधिस्थ ढगांचे छत

हळुवार एकले गळते

चिंब पावसाखाली

मन असे का जळते?

अधि-या हवेत ओल्या

पर्वत कडा बघ भिजते!

दुर कपारी, नाले नद्यात

दुःख माझे सजते....

घनघोर हाकांचे तुषार 

उधळत गाठतील माती

चिखलाच्या फडताळातून

ते गीत तुझे का गाती?

कसे फुलते दुःख 

हिरवे,पिवळे,लाल

दे विसावा तृष्ण ओठा 

तुझा उन्नत भाल

मी लिन पावसामधल्या

वाहत्या एकट धारा

आकांत जणू विजेचा

कळवळून प्रकटणारा

येवू तुझ्या शिवारा?

सजवून घेशील माती?

फुलतील रानाशिवारी

कंच हिरवी नाती....

やraτa प"

www.prataprachana.blogspot.com

१२.७.२०२३