पाचोळा रे उडतो
जिव जणू कुणाचा
सुर अंतरी घुमतो
मीरेच्या विणेचा
पाय रे कुणाचा!
पडतो अनवाणी
हाकेस भेटते हाक
मुक कशी दिनवाणी
कलते आभाळ जरासे
चांदण्याचे तळवे
अंतरिक्ष होतो आत्मा
रंग चंदेरी हळवे
डाग नको ना काही
चंद्रनिशेच्या भाळी
निद्रेच्या फांदीला बघ
तुझी स्वप्नझोळी
येईल कधी संभवा
चांदण्याचा संग?
उमटेल आत्म्यावर या
शामल एक अभंग !
やraτa प"
www.prataprachana.blogspot.com
८.७.२०२३
रचनापर्व
.jpg)
No comments:
Post a Comment