एकांत भ्रम

चंद्रसर का झरते?

पाऊसओल्या आकाशी

वाहे कोण गर्त गर्त

काळजाच्या मुळापाशी?

झिरमिर झिरमिर चाले

झुळुक हवेची ओली

मुक हाकात लिप्त

माझ्या लोकगीताची बोली

हाक कशी मी देवू?

नसता मजला मुभा

निरोप तुझा घेण्या 

नभी चंद्र ठेवला उभा

फरियाद या ढगांची

कोसळते तुझ्या दारी

मन चाले तुझ्या दिशेला

जणू मग्न आषाढ वारी

वाहत असता सारे

मी बनतो वृक्ष बिज

तुझ्या निशिगंधी झाडाला

अर्पत माझी निज

दुर विज कडाडे

ढग जणू की रडते

त्याच्या काळीज मुठीत

साद अनाम धडपडते

ये शिवारी ओल्या

तुडवत चिखलवाटा

ठरु दे अपवादाने

एकांत भ्रम हा खोटा....

やraτa प"

www.prataprachana.blogspot.com

२.७.२०२३