हुंदकाळल्या......

झाड उभे गं बाई!

फांदीला त्याच्या झोक

किर्र उन्हाच्या वेळी

बसती तेथे लोक

परदेशी कोण पक्षी

फांदीला सांगावा धाडे?

हरखून बहर नेसती

रस्त्या काठची झाडे

कोण मुसाफिर एकला

वाजवतो एकतारी

लकेर हवेस देतो

एक आर्त तगमगणारी

त्या आर्त हाकेचे ओले

होते पाऊस गाणे

फांदीस तुझ्या फुटती

कवितेची माझ्या पाने

झाडाला बहर येता

येती आठव पक्षी

शिळ तयांची घुमते

या हुंदकाळल्या वक्षी

                       ("やraτa প")                           

www.prataprachana.blogspot.com

२२ .८.२०२३