आला घरट्याला थवा
माघारा निघेना
रानशिवारी हिरवाई
तो कशाने बघेना
झाले काय दुःख
होईना जाणीव
पावसाला कशी
भासे ओली उणीव
पुकारतो नभ
पंख फडाडीचे गाणे
दुःख सोसते घरटे
मुक निःशब्द धीराने
द्यावे त्याला काय
तो घेईल का झेप?
त्याच्या वेदनेला माझ्या
कळवळ्याचा लेप....
"やraτa प"
www.prataprachana.blogspot.com
४.८.२०२३
.jpg)
No comments:
Post a Comment