पावसा.....

पावसा...

तु आलास घेवून असे
हिरवे पालवीचे गाणे
ओल्या मातीत अंकुरले
मग सृजनाचे उखाणे

पावश्याने असे आर्त
गीत रे कोणते गाईले ?
ढगांचे अंतःकरण असे
कळवळून कोसळून वाहीले

मातीचा ओला पुकारा
तुझ्या थेंबातुन झरतो
एक ओला पक्षी अवकाशी
तुला झेलत फिरतो..

ओक्याबोक्या झाडांनी
तुला अलगद धारण केले
उजाड माळरानांचे मग
क्षण हिरवे झाले...

कोसळणे तसे वाईट
पण तुझे मात्र भावते
तुला पेरण्या कवितेत
शब्दांचे भले फावते..

माझ्या खिडकीचा कोपरा
तुझ्या रिपरिपीचे गाणे
तुझ्या ओल्या सरी सोबत
मन गाव शिवारात जाणे

तुला अनंता पासून शिवार बनून
मी दर मोसमी पुकारतो
तुझ्या सरीचे दान हिरवे
ओल्या ओंजळीत स्विकारतो..

कुंद एकल्या मनातही अशा
तुझ्या बरसाव्यात सरी
जगण्याची हिरवळ फुलुन यावी
हर मलूल झाल्या ऊरी...

( प्रताप)
4/8/19
"रचनापर्व"