Monday, August 5, 2019

सडा फुलांचा उरतो..






आज पुन्हा पक्षी भिजले
सर अनाहूत आली
भिज मनाने झेप घेवूनी
चिवचिव झाली ओली..

साद भिरभिरे अनंतात
ओल्या ओल्या हाका
पंखांच्या ऊबेआड मग
अवकाश होई मुका

अंधारातून ढग वाहतो
समर्पणाची धारा
मोहरून जाते दिशा एकली
सरसरतो हा वारा

फुल ऊमलते मुक्यामुक्याने
सुगंध मातीत झरतो
सकाळ होता ऊंच भरारी
सडा फुलांचा उरतो...
(प्रताप)
6/8/2019
"रचनापर्व "

No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...