संदूक.....

संदूक....

तो संदूक ऊघड
ऊकल ती परीटघडी
आठवणींच्या गंधाने मग
पाणवतील नयनथडी....°
खोलवर श्वास घे
मी अंतरी रूजेन
प्रतिक्षारत नयनात मग
मी धुसर सजेन....°°
आठवणींच्या वेलीस मग
फुले येतील लगडून
मिळव तो मिलनगंध
फुलांशी झगडून.....°°°
एक एक वस्तू मग
तु अलगद अलवार काढ
"त्या" भूतकाळास मग
"या "वर्तमानाशी ताड...°°°°
उसवेल मग जखम
तिला मनसोक्त वाहू दे
निर्जीव पडल्या वस्तुंना
तुझी सजिवता पाहू दे...°°°°°
डोळे मिटून घे हळुच
संदूक राहू दे उघडा
सुरू होईल तुझ्यात मग
अपूर्णतेचा झगडा...°°°°°°
आळवून घे मनसोक्त
मी असणार नाही
गंधाळुन जाईल रात्र
फुल दिसणार नाही..°°°°°°°
सवयीप्रमाणे मग तु
उघडा संदुक बंद कर
अंधाराशी झगडण्यासाठी
वात दिव्याची मंद कर.....°°°°°°°°
(प्रताप)
"रचनापर्व "
दिनांक 10/9/2019
prataprachana.blogspot.com