नित्य भेटत राहील.....

आभाळ पांघरून रात्र
चंद्र वरती टांगलेला
चांदण्यांचा पसारा
नभावर सांडलेला

हळुच ढकल दरवाजा
कळ्यांना येईल जाग
मुक चंद्रही काढेल मग
सुगंधी पावलांचा माग

मी नसेन तेथे
तु रिकामा अंधार पहा
अंधारात आठवत मला
मग सुन्न ऊभी रहा

काहीच न सुचुन मग
तु घे दिर्घ श्वास
खुल्या डोळ्यानी पहा तुझा
मोडुन पडता हव्यास

तुला 'फुलतुटलेपण' येईल
रिकाम्या फांदीसम वाटेल
चालत निघ मग तु
जिकडे रस्ता फुटेल

रस्त्यावर शोध मला
तु चांदणेही ढवळून काढ
अंधारात पाहून घे
ऊभे एकले झाड

आठव तुझे बहराचे दिवस
व्यक्त कर मग पोरकी खंत
परत निघ आपल्या वाटेने
टाकत पावले संथ

थकल्याने तु झोपण्याचा
प्रयत्न करत रहा
बंद-उघड्या डोळ्यांनी
फुलला चंद्र पहा

झोप लागेल बहुधा तुला
मला मनातुन पुसल्याने
तुझ्या झोपमोडीचे मलाच पातक
मी स्वप्नात पुन्हा दिसल्याने

तगमगीने उठुन बस
आभाळ पेटून येईल
तुझ्या तगमगीत असा मी
नित्य भेटून जाईल
(प्रताप)
"रचनापर्व"
19/9/2019
prataprachana.blogspot.com