प्रकाश माझा वाहिला....

मी पेरले
बागेत तुझ्या तनुचे गंध
मनाला माझ्या येई
तुझा सुवासी सुगंध
मी रेखाटले आभाळी
हे मुग्ध पिवळेचांदणे
शहारते रातीला मग
माथ्याचे लाजरे गोंदणे
मी डोळ्यात माझ्या
भाव तुझा रुजवला
हा चंद्र असा कोणी
ओल्या दवात भिजवला?
मी रात जागवली
मी पहाटेला पाहीले
तुझ्या गंधाचे निशीगंध
मग दारात वाहिले
मी आजही अनावर
तुला आठवून घेतले
रात्रीच्या अंधाराला
काळजात साठवून घेतले
मी दिशा जळताना पाहीली
मी सुर्य ऊगवताना पाहीला
अंधारातील तुझ्या प्रतिक्षेला
सारा प्रकाश माझा वाहिला....
(प्रताप)
"रचनापर्व"
17/9/2019
prataprachana.blogspot.com