अवचित पाऊसभास...

स्वप्नतळी पाऊस
ढग झाले बावरे
धरतीचे तृष्ण भोग
ढग मुक सावरे

पाखराचे गाव ओले
दुर एकटे तळे
बंद दाराआड एकट
पणती मंद जळे

बांधावर झाड हलते
वेलीस वाटते भय
ओल्या गावावर पसरे
आठवणीची सय

हा अवचीत थेंब ओला
मातीस अलिंगन देई
ढग वाहते पाणी
हवा होते भोई

मागून कसले धुके?
सारेच होई धुसर
स्पर्शाच्या कातळावर
जाणीवा मुक पसर

अवचीत पावसाचा
ढगी उत्सव भरतो
एक एकला पक्षी
फांदीवरती झुरतो

दुर झ-याचे वाहणे
रातीवर काळोख पसरे
थेंब वाहती पाऊस
ढगात ओथंब हसरे

या अज्ञाताच्या घटीकेला
तु येण्याची आस
माझ्या अवकाशाला
तुझा ओला पाऊसभास

या कुंद हवेला
उदासीचा एक गंध
दिवा जळतो प्रतिक्षेत
एकला.....मंद
(Pr@t@p)
"रचनापर्व "
www.prataprachana.blogspot.com
(१४ जानेवारी २०२२)