सुगंधी बहर...

लाटासवे हे उचंबळ
किनारा समीप नाही
ही सागरी हवा अशी
आर्तता अमाप वाही

तारकांनी स्पर्शावे पाताळ
धरती विलीन व्हावी
वा-याने वाहिली फुले
ओंजळीत कुलीन व्हावी

हे मयुरपंखी आभास
रानास नुसता गहिवर
तृणाच्या नाजूक तनावर
कोण शिंपावे दहिवर?

हे प्रार्थनेचे सुर आर्त
दवात खोल भिजावे
फांदीवर बहराने
अलवार सजावे

ही पाखरवेळ अशी
ढगास देई हाका
घरट्याने माफ कराव्या
पंखाच्या सैल चुका

ही तारकी कुजबूज
फुले होता जागे
राधेच्या पदरात
सजती कृष्णधागे

जिव असा की खोल
असा जडून जावा
दवात फुल सुगंधी
बहर घडून यावा...
(Pr@t@p)
"रचनापर्व "
www.prataprachana.blogspot.com
(२ जानेवारी २०२२)