गवतफुलांची जुडी...

गवतफुलाची रास

ही निर्जन वाट

नि:शब्द सागर हृदयी

उचंबळून ये लाट

मौनातुन मी देई

तुला आलिंगन आतुर

कवितेला बिलगुन माझ्या

शब्द होती फितुर 

काजव्यांना स्वप्न पडे

कळ्यावर पडे गारूड

अवकाशाच्या उधाण कडेवर

उत्सुक चांदणे हो आरूढ

नजरेची बिलगभाषा 

कटाक्षाचा स्पर्श 

आभास नुसता तुझा

पेरून जातो हर्ष

एक चांदवा आपला

दोघास दुर पाहतो

परस्परांच्या दिशेस दोघे

निःश्वास पोरके वाहतो

तु रमल्या गोकुळी

धुन कसली उचलून घेशी?

मी उधळून देतो अलबत

आर्त सुरांच्या कृष्णराशी

पाताळाच्या खोल तळातुन

हा कसला बहर फुलतो

फांदीच्या काळजावर 

गंध कुणाचा झुलतो?

ही कसली गारूडभाषा

नजरेला तुझ्या फुटते?

राधेची काळीजखुण

बासरीला हलकेच पटते

हसत्या ओठांचा बहर

दोन दवबिंदूचा भास

नितळ..सुंदर तुझा

मृदगंधी सुवास

आभासाचा जागर नुसता

कल्पनेची आतुर घडी

मी उचलून हृदयाशी घेतो

गवतफुलाची जुडी....

(प्रताप)

"रचनापर्व"

17/12/2020

prataprachana.blogspot.com