Tuesday, August 3, 2021

ओल्या फुलांचे दिवे....

हलत्या झाडफांद्या
गवताचे माळ ओले
काल बरसल्या पावसाला
माती बिलगून बोले

ऊंच ऊडाला रावा
सांगावा देती फुले
पंखाला त्याच्या असती
बहर फुलती झुले

झाडाची काया अशी
पान फुलांनी डवरे
झुळुकीच्या ठायी फिरती
गंध फुलांचे भवरे

हा सुगंध अनामिक कसला
भारून जाते हवा
का उगाच जाणवे ?
तुझा नजरपाखरी थवा

दुर अंतरावरती तु 
लावले ओल्या फुलांचे दिवे
ओंजळीतल्या फुलांना 
इकडे गंध लाभती नवे

दुरदेशी एक ढग
पाऊस घेवून फिरतो
तुझ्या आभासी झुळुकीने
त्यात पाऊस शिरतो

कुठे पडावा पाऊस?
फुलास पडते कोडे
घेवून जा तु सरी
मी जपले थेंब थोडे

पावसाचे असे व्याकुळ ढगारे
इकडून तिकडे फिरती
तुझे पाऊस क्षण असे
चिंब भिजण्या उदास झुरती.....
(Pr@t@p)
"रचनापर्व "
www.prataprachana.blogspot.com 
4/8/2021

No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...