Saturday, May 13, 2023

निश्वासामागे......



पडले ना तुला कधी
येत्या हाकांचे कोडे
मी राखलेत अवशेष
वचनांचे तुझ्या थोडे

मी जतलेत अनंत शब्द
तुझ्या स्मरणासाठी
आणीक किती कविता
तुझ्या आठवा पाठी

स्पंद हृदयातले या
ढवळतात आत सारे
हवे तुझे असे काही
अंतर्यामी बहरणारे

मी असेच काही कल्पितो
तुझ्या माझ्या साठी
आणी मुक थांबतो
तु आखल्या परिघा काठी

दृष्टांत कधी का जाणवे
तुला एकांत घडीला?
मी हलकीच ओल धाडतो
तुझ्या नयनथडीला

दूरस्थ असे सारे
मागे न काही सोडले
जाऊन दुरदेशी
का आठवांस धाडले

मी आठवांचे रुदन
सांग किती जपावे?
आणीक निश्वासामागे
कितीदा मी लपावे?.....


やraτa प"
www.prataprachana.blogspot.com
१३.५.२०२३

















No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...