सागर मागे सरता

काजव्या पाठीचा प्रकाश

का येतो हाती धरता?

लाटांची लाज न राखे

सागर मागे सरता....

बेवारस नग्न शिंपले

ओल्या वाळू वरती

कविता अखंड कोरडी

शोधत अनाम भरती

मी देवू कसले उधाण?

की आटुन घेवु सारे?

की जळात बुडवून देवु

हे शब्द तळमळणारे?

गाईल का कधी कोणी 

माझ्या तळाच्या लाटा?

की सागर पुसत असतो

वाळुत हरवल्या वाटा? 

निश्चल का सागर राही?

तळ तयाचा आटलेला

मी चंद्र पुनवेचा विझवे

भरतीस पेटलेला......

बुडवतो शब्द माझे

यत्नी पुष्पक येत नाही

देण्या परत गाथा

तुझे धाडसही होत नाही.....

やraτa प"

www.prataprachana.blogspot.com

१.५.२०२३