गहनता माझी स्तब्ध
ढळते अशी का थोडी?
समर्थ दुःख अनामिक
त्याची लागते गोडी
दृष्टीस भ्रम ना होवो
अंधार व्यापून यावा
मी करु कशास एकट
तुझा काळीजधावा
हे रंग गुढ वाटती
काळीज खुणाही विझल्या
पापणीच्या आडोशाला
वेदना गाढ निजल्या
रिक्त कवेला माझ्या
डाग तुझा बघ लागला
जिव चकोर माझा
चंद्रामागे भागला
अज्ञातवास हा कसला
किती जतावे कोडे?
स्वप्नात दौडती माझ्या
शुभ्र सात बघ घोडे
मी निजशिवेवर गातो
उजेडाचे जागे गाणे
आणी काढून बघतो
वहीत वाळली पाने......
やraτa प"
www.prataprachana.blogspot.com
२९.५.२०२३
No comments:
Post a Comment