चांदणबिंबी थवे.......

चंद्र राहिला मागे

मी पुढे निघालो सजने

रातदिव्याच्या वातीने

सोसत असता विझने

हे चांदणबिंबी थवे

दमून भागून निजले

तमात कसले अत्तर

चकाकणारे थिजले?

कुस हळू बदल तु 

चांदणे उगा थरकते

ध्रुवाचे अढळ काळीज

तुझ्या दिशेस सरकते

अंधाराच्या चिरेबंदीला

मी भेदत असता एकला

प्राण तुझ्या दिव्याचाही

बघ ! हळुवार थकला

नकोस घालू फुंकर 

वाहत असता हवा

या थकल्या पावलामागे

निघेल चांदणबिंबी थवा

होऊ दे रात अस्त

चांदण्या विझू दे

विझल्या वातीस या

काजळीत निजू दे

पुन्हा नव्याने रातीस

मग आर्त एक फुटेल

जळल्या वातीसाठी का 

दिव्याचे काळीज तुटेल??

やraτa प"

www.prataprachana.blogspot.com

२३.५.२०२३