निद्रोत्सूक ललाट

अस्तनभीची चांदणउधळण

अवकाशी कोण चकाकी

ढग जणू हा धारुन घेई

तुझी नयन लकाकी

दिगंत गाई आठवगाणे

थवा नभाला भिडतो

हृदयी बाण हाकेचा 

हात अनामिक खूडतो

सावली धिम्याने विरते

सांज ढवळते काया

मी जप आरंभे तूझा

विव्हल व्याकुळ व्हाया

पंखाच्या आतुर आशेला

गाव तुझा पुकारे

डोंगर दरीत विरती 

माझे मुक हाकारे

सांग नभाला माझ्या 

का रंग शामल भिनतो?

जिव किती हा वेडा

शोधत बोधत शिणतो

तुझ्या गावचे डोंगर

हरवती माझे थवे 

तुझ्या अंगणी उतरण्या

दे शुभ्र चांदणदुवे 

मी काढत माग येईन

तुडवत चांदणवाटा

आणिक चुंबून घेईन

निद्रोत्सूक तुझ्या ललाटा...

やraτa प"

www.prataprachana.blogspot.com

२४.५.२०२३