महाकाव्य....

स्पर्शबावरे आभास

उत्सुक माझ्या दारी

काय उन्मळून दाटते

कंठात या घनभारी?

धमन्यातला थवा का

उतरतो एकट फांदी?

झाडाच्या तळामुळाशी

पानफुलांची नांदी

ऋषी कोण हा निघतो

तुडवत जंगलराई 

पाप अंगुलीमालाचे

पुण्यास हो उतराई 

ही हाकरंगातली रेषा

रुप तुझे रेखते

आम्रपाली निद्रेखाली

जणू तथागता घोकते

मी जातक सांगत असतो

गहन गळ्याची लय

पिंपळ दाटून येतो 

कंठी मुकहाकेची सय

हे कुठले महाकाव्य

आत साचून असते

कोण अनामिक त्याला

कळवळून वाचत असते...

やraτa प"

www.prataprachana.blogspot.com

२६.५.२०२३