Sunday, June 28, 2020

गीत अमर व्हावे......


या सुन्या आभाळाला
पावसाचा रंग द्यावा
काहिलीच्या मृदेला
तुषाराचा संग द्यावा

व्हावे ओथंब थेंब
गाव तुझे पाहण्या
आतुर पाऊस व्हावे
कोसळून वाहण्या

खिडकीच्या तावदानाला
थेंब होऊन बिलगावे
तुझ्या पाउल आभासाने
वात होवून शिलगावे

वेलीला स्पर्श करावा
फुलांना ओंजारावे
तुझ्या आभासाला
मुक नयनाने गोंजारावे

रित्या मनाचा गाभारा
तुझ्या आठवणीने भरावा
अभंगाचा आर्त नाद
हृदयात खोल झरावा

मी तुजे गाव व्हावे
सारे शिवार बनून यावे
तुझ्या पायवाटेला धुंडाळत
काजवे शिणून जावे

ढग काळे सरून सारे
आभाळ रंगीत व्हावे
तुझ्या स्मितांचे
नादमधुर संगीत व्हावे

मी शोधत रहावे तुला
जणू गाव दाटून यावा
माझ्या मनातला मुक आवाज
तुझ्या कंठात साठून यावा

मी ढगांच्या काळजावर
रंग सारे पेरून द्यावे
तुझ्या बंद नयनांनी ते
गुपीत हेरून घ्यावे

तुझ्या मनातही कधी माझ्या
आठवांचे समर व्हावे
तु नाव लिहावे माझे;
माझे गीत अमर व्हावे...
♡pr@t@p♡
"रचनापर्व"
28/6/2020
BLOG#prataprachana.blogspot.com




No comments:

Post a Comment

राधेस बोल लागे....

चंद्रफुलाच्या छायेमधला एक उसासा घेऊन आलो चांदचकोरी कथा बिलोरी हृदयी तुझ्या मी लिहून आलो किती कवडसे वितळून झाले तुझ्या हातच्या तळव्यारेघा  कि...