तु व्यापले असता
मी ऊरु कसा वेगळा?
हा बहर दाटला वसंत
मुक..शांत...आगळा...
गर्द धुक्यातून दौडे
अश्व मनातला असा
उधळत अनाम ओढीचा
भरला रिता पसा
हिमशिखरांच्या वरती
वाहे ओली सारंगी धुन
प्रत्यंचावरला शर शोधतो
गर्द काळीज खुण
पळस का पठारी
मांडतो अग्नीसडे?
कुठुन धुक्यातून कानी
मिलनाचे चौघडे?
दिशा अनावर होती
साचते कसले मन्वंतर?
दौड आजन्म चाले
लांघण्या दूरचे अंतर.....
"やraτa प"
"रचनापर्व"
www.prataprachana.blogspot.com
९.३.२०२३

No comments:
Post a Comment